Bang om verliefd te worden
Er zijn gevoelens die je weg wilt stoppen en nooit meer opnieuw wilt voelen. Er zijn gevoelens die je wilt hebben en die je laat uitbloeien tot iets moois. Sommige gevoelens zijn gewoon en dagelijks, andere zijn bijzonder en appart.
Er is bij mij een gevoel waar ik aan twijfel. Ik weet niet wat ik er mee moet doen. Ergens wil ik het gevoel hebben en laten uitbloeien, maar tegelijk ben ik bang voor de gevolgen en de onzekerheden die kunnen volgen.
Dit gevoel is verliefdheid. Ben ik bang om verlieft te worden?
Pas had ik het gevoel dat ik een jongen leuk vond, maar ik wist niet wat ik met dit gevoel moest doen. Straks vind hij mij super stom en raar. We praten nooit met elkaar. Maar tegelijk is hij zo knap en aardig.
Wanneer ik deze gevoelens heb druk ik het weg. Ik ga voor me zelf alle negatieve punten van iemand op noemen. En iedere keer dat ik hem zie denk ik 'hij is stom, niet aardig, lelijk en hij past niet bij jou. Je zult nooit met hem krijgen'.
Door dit te blijven doen gaat het gevoel weg, geloof me. Maar snel na dat het gevoel weg is twijfel ik. Is het wel goed om verliefdheid weg te drukken. Wordt het niet eens tijd voor een vriendje en dat ik eens het initiatief neem om contact op te nemen. Het lijkt me een fantastische gevoel om verlieft te zijn.
Maar dan zijn daar weer mijn angsten. Durf ik het wel en ben ik wel goed genoeg. Wat vinden andere er van, misschien vinden andere ons totaal niet bij elkaar passen. En wat nou als mijn vriendinnen hem helemaal niet mogen.
Hebben jullie deze gevoelens ook wel eens? Of ben ik de enigen.
En als jij dit soort gevoelens ook wel eens hebt, wat doe je er dan mee. Druk je ze ook weg of laat je ze uitgroeien tot een sterker gevoel. Praat je er met andere over of hou je het voor je zelf.
Dit was voor mij een moeilijk punt, soms wilde ik dit met andere delen maar ik wist gewoon dat het raar over zou komen. Daarom deel ik het eerst hier op mijn blog. Zo kan ik er achter komen of dat ik de enige ben met dit gevoel.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
-X- Isa
Er is bij mij een gevoel waar ik aan twijfel. Ik weet niet wat ik er mee moet doen. Ergens wil ik het gevoel hebben en laten uitbloeien, maar tegelijk ben ik bang voor de gevolgen en de onzekerheden die kunnen volgen.
Dit gevoel is verliefdheid. Ben ik bang om verlieft te worden?
Pas had ik het gevoel dat ik een jongen leuk vond, maar ik wist niet wat ik met dit gevoel moest doen. Straks vind hij mij super stom en raar. We praten nooit met elkaar. Maar tegelijk is hij zo knap en aardig.
Wanneer ik deze gevoelens heb druk ik het weg. Ik ga voor me zelf alle negatieve punten van iemand op noemen. En iedere keer dat ik hem zie denk ik 'hij is stom, niet aardig, lelijk en hij past niet bij jou. Je zult nooit met hem krijgen'.
Door dit te blijven doen gaat het gevoel weg, geloof me. Maar snel na dat het gevoel weg is twijfel ik. Is het wel goed om verliefdheid weg te drukken. Wordt het niet eens tijd voor een vriendje en dat ik eens het initiatief neem om contact op te nemen. Het lijkt me een fantastische gevoel om verlieft te zijn.
Maar dan zijn daar weer mijn angsten. Durf ik het wel en ben ik wel goed genoeg. Wat vinden andere er van, misschien vinden andere ons totaal niet bij elkaar passen. En wat nou als mijn vriendinnen hem helemaal niet mogen.
Hebben jullie deze gevoelens ook wel eens? Of ben ik de enigen.
En als jij dit soort gevoelens ook wel eens hebt, wat doe je er dan mee. Druk je ze ook weg of laat je ze uitgroeien tot een sterker gevoel. Praat je er met andere over of hou je het voor je zelf.
Dit was voor mij een moeilijk punt, soms wilde ik dit met andere delen maar ik wist gewoon dat het raar over zou komen. Daarom deel ik het eerst hier op mijn blog. Zo kan ik er achter komen of dat ik de enige ben met dit gevoel.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.
-X- Isa
Heel herkenbaar, en nee, je bent niet enige (ook al voelt dat waarschijnlijk wel zo). Als ik al een jongen leuk vind, ben ik echt zo'n type die dat voor zichzelf houdt. Sowieso heb ik altijd al gezegd dat ik forever alone ben en eigenlijk kunnen jongens wat mij betreft de pot op. Nee, ik zit voorlopig niet te wachten op verliefdheid. Dat wil ik mezelf (en de (on)gelukkige) nog even niet aandoen.
BeantwoordenVerwijderenHey,
BeantwoordenVerwijderenNee, je bent echt niet de enige, Isa !
Ik heb het ook gehad ! (maar eigenlijk kan ik je helemaal niet helpen, want ik ben nog maar 11 jaar oud, en wat is dat debiel als een meisje van 11 een meisje van 14 gaat helpen...)!
Maar toch nog even mijn wijze raad: Sluit jezelf niet op, praat erover met je ouders, je beste vriend(in)...
Dat lucht op en zij kunnen je misschien helpen!
Komaan, je kan het !
x Kato